• Kuchnia polska według Pięciu Przemian
• Boże Narodzenie według Pięciu Przemian
• Wielkanoc według Pięciu Przemian 
• Kuchnia Pięciu Przemian dla dzieci zdrowych i alergicznych

• na czym polega filozofia Pięciu Przemian i jak ją stosować w codziennym gotowaniu,
• jak różne smaki wpływają na Twój organizm,
• co zrobić, aby Twoje życie było pełne harmonii i spokoju,
• jak równoważyć smaki, zgodnie z Yin i Yang,
• o jakich porach dnia należy przyjmować posiłki.

     Masz problemy w kontaktach z kobietami? 

     Nie wiesz, jak do nich podejść i rozpocząć rozmowę?
     Zastanawiasz się, jak poderwać tę, która od zawsze Ci się podoba?
     Chcesz wiedzieć, w jaki sposób kobiety wybierają mężczyzn?
    Nasz podręcznik powstał na bazie ludzkich doświadczeń, zarówno moich, jak i wielu mężczyzn, których trapią te same problemy. Na ich podstawie wysunięte zostały wnioski, które niejednokrotnie są esencją większości portali o uwodzeniu. Napisałem go, ponieważ zauważyłem, że wiele osób ma powtarzające się pytania na temat kobiet:

 Jak mogę poderwać kobietę moich marzeń?
 Przecież to nie może być takie proste?
     Na co mam zwracać uwagę?
     O czym rozmawiać z kobietami?
     Jak nabrać więcej pewności siebie?



Podczas pracy miałem okazję spotkać się kilkoma kobietami, które z wielką pasją podeszły do swojego zadania i poddały ten ebook surowej krytyce w punktu widzenia skuteczności opisanych w nim technik. A efekt? Zapraszam na następną stronę…

Wstępujcie do świata liczb, bo tu są
bogowie.
Heraklit z Efezu
Zera są jajkami znoszonymi przez inne
cyfry.
Ramon Gomez de la Serna

To część wniosku, w której umieszczamy dane z biznesplanu
lub studium wykonalności, a jeśli te załączniki nie
dotyczą projektu, to jednak musimy tu wymienić i uszeregować
wszystkie koszty oraz źródła finansowania realizacji
projektu.
Budżet to najważniejsza część projektu. To od niego zależy,
jak dobrze i rzetelnie będzie zrealizowany projekt, dlatego
też musi być bardzo dokładnie skalkulowany.
Wszystkie koszty muszą być związane z realizacją przedsięwzięcia
i uzasadnione merytorycznie w całym projekcie. Powinien być tworzony jako ostatni, w momencie kiedy
wszystkie działania i ich ilość jest już znana. Powinien
zawierać realne, rynkowe ceny. Zanim usiądziemy do pisania
budżetu, powinniśmy znać:
• ramy czasowe budżetu (budżet roczny, kwartalny,
miesięczny),
• format budżetu (grupy kosztów, wybór arkusza kalkulacyjnego),
• dane finansowe z ubiegłych lat,
• przewidywane zmiany w prawie finansowym,
• prognozy dotyczące inflacji,
• sposoby kalkulacji nowych usług, programów, produktów.
Budżet projektu jest planem wykorzystania środków i pozwala
na monitorowanie przebiegu projektu. Budżet stanowi
podsumowanie całego projektu.
W przypadku aplikacji projektowej budżet rozumiany jest
jako zestawienie wszystkich kosztów kwalifikowalnych,
jakie mają być poniesione w trakcie realizacji projektu.
Należy zwrócić uwagę, że choć kwoty podawane w budżecie
są wartościami szacunkowymi, określają one jednak
maksymalny poziom wydatków, jakie mogą być poniesione
w danych kategoriach. Innymi słowy, jakiekolwiek wydatki
przekraczające podane i zatwierdzone kwoty nie
mogą być finansowane z dotacji.

Oceniający budżet uzyskuje informacje na temat zaangażowania
środków własnych i innych w realizację projektu
oraz tego, jakie są oczekiwania względem wsparcia finansowego,
które działania wymagać będą wsparcia zewnętrznych
ekspertów, które przeprowadzone zostaną we
własnym zakresie. Istotne jest także to, na ile budżet jest
adekwatny do opisanych wcześniej w aplikacji działań
oraz to, czy wszystkie zostały uwzględnione.
Budżet projektu powinien odpowiadać następującym założeniom:
• musi być adekwatny do planowanych działań (ani zawyżony,
ani zaniżony), podane stawki powinny odpowiadać
ogólnie przyjętym wartościom rynkowym;
• powinien być czytelny i jasny (każda kategoria budżetowa
powinna zawierać informację o jednostce kalkulacji,
np. szt., godz., osobodzień, miesiąc, kilometr,
impuls; liczbie jednostek niezbędnej dla zrealizowania
zadania, np. 200 szt., 30 osobodni itp.; koszt jednostkowy,
źródła finansowania, np. własne, partnera,
sponsora, z pożyczki, opłaty wnoszone przez beneficjentów);
• musi się wpisywać w założenia polityki finansowej instytucji
aplikującej;
• musi odpowiadać warunkom określonym w dokumentach
programowych, szczególnie w następujących
kwestiach:
• wielkości wkładu własnego,
• terminów płatności,
• kwalifikowalności kosztów,
• maksymalnego poziomu kosztów administracyjnych,
• ograniczeń w odniesieniu do niektórych pozycji
kosztowych (np. stawki diet, ograniczenia dotyczące wydatków na sprzęt i nieruchomości),
• dopuszczalności wkładu rzeczowego.
Zasady formalne księgowości czy programów pomocowych
wymagają budżetów w ujęciu kosztów według rodzaju.
Warto opracowywać również budżet w ujęciu kosztów
poszczególnych zadań, tzw. budżet zadaniowy, gdyż
umożliwia on łatwiejsze zarządzanie środkami przeznaczonymi
na projekt. W trakcie realizacji projektu na bieżąco
kontrolujemy posiadane środki i wydatki, pilnując,
aby nie nastąpiło przekroczenie wydatków w poszczególnych
pozycjach.
W budżecie ujmujemy koszty:
• osobowe (koordynatorzy, eksperci, trenerzy);
• rzeczowe (zakupy towarów i usług);
• administracyjne (koszty ogólne: czynsz, telefony, materiały
biurowe); często też określane kosztami pośrednimi
i niekiedy ustalane jako procent od kosztów
całkowitych projektu.
Forma przedstawienia budżetu zależna jest od programu,
w ramach którego ubiegamy się o dofinansowanie. Informacje
na ten temat można znaleźć w wytycznych dla
wnioskodawców.
Na temat kosztów kwalifikowalnych i niekwalifikowalnych
można napisać oddzielną książkę. Dlatego radzę posługiwać
się wytycznymi podanymi przy ogłoszeniu o konkursie do danego działania czy poddziałania.

Wydatki kwalifikowalne — to część wydatków, o których
refundację można się starać po zakończeniu inwestycji
lub wydzielonego jej etapu (zgodnie z umową o dofinansowanie).
Nie wszystkie wydatki mogą zostać objęte
wsparciem. Zakres różni się w zależności od programu, z
którego korzystamy i konkretnego działania. Katalog wydatków
zawarty jest w wytycznych dotyczących kwalifikowania
wydatków, dołączonych do każdego programu (np.
„Wytyczne w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach
Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007–
2013”). Jeśli wydatek nie jest kwalifikowalny, to musi być
w całości poniesiony przez Beneficjenta. Kryteria dotyczące
kwalifikowalności wydatków są określone w:
• Rozporządzeniu Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11
lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu
Spójności i uchylającym rozporządzenie (WE)
nr 1260/1999, rozporządzeniu (WE) nr 1081/2006
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006
r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
i uchylającym rozporządzenie (WE) nr
1784/1999, Rozporządzeniu Komisji (WE) nr
1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r. ustanawiającym
szczegółowe zasady wykonania.
• Rozporządzeniu Rady (WE) nr 1083/2006 ustanawiającym
przepisy ogólne dotyczące Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego
Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności,
• Rozporządzeniu (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego
i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu
Rozwoju Regionalnego, Krajowych wytycznych
dotyczących kwalifikowania wydatków w ramach
funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w
okresie programowania 2007–2013 Ministra Rozwoju
regionalnego z 30 lipca 2007 r.
• Zakres wydatków kwalifikowalnych został doprecyzowany
przez IZ RPO w Wytycznych w sprawie kwalifikowalności
wydatków w ramach każdego Regionalnego
Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.
Najczęściej zapominane i niedoszacowane koszty:
• pozapłacowe koszty personelu,
• koszty remontów, konserwacji i napraw,
• koszty ubezpieczeń,
• koszty obowiązkowych opłat i podatków,
• koszty promocji,
• rezerwa finansowa.
Omawiając zagadnienie kwalifikowalności, należy przede
wszystkim odróżnić pojęcia kwalifikowalności projektów i
kwalifikowalności wydatków poniesionych w ramach realizacji
projektów.
W ramach określania kwalifikowalności wydatków, ponoszonych
w projektach, wyodrębnia się ich dwa rodzaje:
• wydatki, które zostaną zrefundowane ze środków
unijnych (wydatki kwalifikowalne),
• wydatki, które nie zostaną zrefundowane (wydatki
niekwalifikowalne).
Projekt współfinansowany ze środków funduszy strukturalnych
jest kwalifikowalny, jeśli spełnia następujące warunki
ogólne:
• jest zgodny z politykami wspólnotowymi (m.in.: w zakresie:
konkurencji, innowacyjności, udzielania zamówień
publicznych, ochrony i poprawy stanu środowiska
naturalnego, równego traktowania kobiet i
mężczyzn);
• jest zgodny z wymogami i obszarami wsparcia odpowiednich
funduszy strukturalnych tj.:
• na podstawie rozporządzenia 1080/2006 w sprawie
Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
• na podstawie rozporządzenia 1081/2006 w sprawie
Europejskiego Funduszu Społecznego
• na podstawie rozporządzenia Nr 1084/2006 w
sprawie Funduszu Spójności,
• jest spójny z zatwierdzonym Programem Operacyjnym
i spełnia szczegółowe kryteria określone dla danego
działania w Programie Operacyjnym.
Wydatek jest kwalifikowalny, jeżeli:
• został poniesiony w ramach projektu realizowanego z
odpowiedniego funduszu strukturalnego;
• jest niezbędny dla realizacji projektu;
• jest racjonalny;
• jest rzetelnie udokumentowany i możliwy do zweryfikowania;
• jest spójny z obowiązującymi przepisami.
Należy pamiętać, że tylko wydatki faktycznie poniesione i
udokumentowane mogą zostać uznane za koszt kwalifikujący
się do refundacji.
Państwo członkowskie ustala zasady kwalifikowania środków
na podstawie przepisów krajowych. Jedynie dla ograniczonej
liczby dziedzin, takich jak VAT, przychód czy pomoc
techniczna, w dalszym ciągu będą obowiązywać przepisy
prawa wspólnotowego.
W projektach europejskich obowiązuje kilka ogólnych
kryteriów dopuszczalności kosztów. Zgodnie z nimi koszty
kwalifikowalne powinny:
• być wymienione w dokumentacji konkursu propozycji
danego projektu,
• być konieczne w celu realizacji projektu,
• spełniać wymogi dobrego zarządzania finansami, co
jest jednoznaczne z uzyskaniem wysokiej jakości za
daną cenę,
• zostać poniesione w trakcie realizacji projektu, po
podpisaniu kontraktu,
• zostać faktycznie poniesione, czyli muszą być wykazane
w dokumentacji księgowej realizatorów projektu
oraz możliwe do weryfikacji.
Koszty kwalifikowalne na potrzeby budżetu dzielone są
na:
• kwalifikowalne koszty bezpośrednie,
• kwalifikowalne koszty pośrednie (inaczej koszty ogólne).
Kwalifikowalne koszty pośrednie to inaczej koszty ogólne
rozkładające się na wszystkie czynności realizowane w ramach
projektu. Są one najczęściej utożsamiane z wydatkami
na administrowanie projektem. Koszty pośrednie
doliczane są w formie procentowego narzutu na ogół wydatków.
Należy określić poziom kosztów pośrednich w ramach
projektu. Koszty pośrednie stanowią tę część kosztów Beneficjenta,
która nie może zostać bezpośrednio przyporządkowana
do konkretnego zadania w ramach realizowanego
projektu. Wartość kosztów pośrednich jest ograniczona
następującymi limitami:
• do 20% bezpośrednich kosztów projektu — w przypadku
projektów o wartości do 2 mln zł;
• do 15% bezpośrednich kosztów projektu — w przypadku
projektów o wartości od 2 do 5 mln zł włącznie;
• do 10% bezpośrednich kosztów projektu — w przypadku
projektów o wartości powyżej 5 mln zł.
Właściwy limit procentowy jest określany przez projektodawcę
na etapie konstruowania budżetu projektu na podstawie
rzeczywistych kosztów pośrednich danego projektodawcy,
a wskazane limity są jedynie górną granicą poziomu
kosztów, która nie może zostać przekroczona. W
ramach kosztów pośrednich należy również wyodrębnić
kwotę, która zostanie wydatkowana w ramach kosztów
pośrednich z uwzględnieniem zasady cross-financingu.
Uzasadnienie dla tych wydatków powinno również znaleźć
się w części „Uzasadnienie dla cross-financingu” w
projekcie, łącznie z uzasadnieniem poszczególnych wydatków
poniesionych zgodnie z zasadą cross-financingu
w ramach kosztów bezpośrednich. Poziom procentowy
kosztów pośrednich jest wyliczany automatycznie jako
stosunek wskazanej kwoty kosztów pośrednich do kosztów
bezpośrednich projektu.
Jako generalną zasadę przyjmuje się, iż projekt współfinansowany
z funduszy strukturalnych lub Funduszu.
Spójności musi być realizowany w granicach administracyjnych
obszaru objętego programowaniem, w ramach
którego jest realizowany.
Ocena kwalifikowalności wydatku polega na analizie
zgodności jego poniesienia z obowiązującymi przepisami.
Oceny takiej dokonuje się zarówno na etapie wyboru
wniosku, jak i podczas jego realizacji.
Niżej wymienione przykładowo rodzaje wydatków kwalifikują
się do współfinansowania z funduszy strukturalnych
oraz Funduszu Spójności, o ile ich poniesienie jest
niezbędne do przygotowania bądź realizacji projektu oraz
nie są zakazane na mocy obowiązujących przepisów prawa
wspólnotowego bądź krajowego:
• koszty otwarcia i prowadzenia odrębnego rachunku
bankowego dla celów realizacji projektu oraz opłaty
pobierane od dokonywanych transakcji finansowych,
których dokonanie jest niezbędne dla realizacji projektu;
• koszty porad prawnych, opłaty notarialne, koszty doradztwa
udzielonego przez ekspertów finansowych
lub technicznych;
• koszty audytu i koszty księgowości;
• koszty obsługi instrumentów zabezpieczających realizację
umowy o dofinansowanie.
Wydatek na zakup środków trwałych, które będą na stałe zainstalowane w ramach projektu, będzie wydatkiem
kwalifikowalnym pod warunkiem, że środki te będą włączone
w rejestr środków trwałych podmiotu odpowiedzialnego
za realizację oraz wydatek ten będzie traktowany
jako wydatek inwestycyjny zgodnie z zasadami rachunkowości.
Podatek od towarów i usług (VAT) może być uznany za
wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy został rzeczywiście
i ostatecznie poniesiony przez Beneficjenta oraz Beneficjent
nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku
VAT.
Wytyczne dotyczące kwalifikowalności wydatków:
• krajowe wytyczne dotyczące kwalifikowania wydatków
w ramach funduszy i Funduszu Spójności w
okresie programowania 2007–2013,
• wytyczne IZ (Instytucji Zarządzającej) poszczególnymi
PO (Programami Operacyjnymi).
Podstawowe elementy oceny kwalifikowalności wydatku
na etapie wyboru wniosków o dofinansowanie projektów:
• zgodność wydatków z postanowieniami Programu
Operacyjnego,
• wydatek niezbędny do realizacji projektu,
• wydatek efektywny,
• wydatek zgodny z kategoriami wydatków zapisanymi
w umowie dofinansowania projektu.
Horyzont czasowy kwalifikowalności:
• Pod pojęciem okresu kwalifikowania wydatków należy
rozumieć okres, w którym mogą być ponoszone
wydatki kwalifikowalne.
Ostateczny okres kwalifikowania wydatków dla danego
projektu zostanie określony w umowie o dofinansowanie
zawieranej z Beneficjentem, która określi zarówno początkową,
jak i końcową datę kwalifikowania wydatków
dla projektu. Początkową datą kwalifikowania wydatków
może być 1 stycznia 2007 r., również w przypadku, gdy
wniosek o dofinansowanie będzie złożony w późniejszym
terminie, z zastrzeżeniem szczególnych zasad, które mogą
obowiązywać w przypadku pomocy publicznej. Końcowa
data kwalifikowania wydatku będzie mogła zostać zmieniona
w uzasadnionym przypadku, na pisemny wniosek
Beneficjenta, za zgodą instytucji stanowiącej stronę umowy
o dofinansowanie, w formie aneksu do umowy o dofinansowanie
z Beneficjentem — jednak w żadnym wypadku
końcowa data kwalifikowania wydatków dla projektu
nie będzie mogła przekraczać 31 grudnia 2015 r.
W związku z postanowieniami artykułu 57 Rozporządzenia
Rady nr 1083/2006 każdy projekt współfinansowany
ze środków funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności
musi zachować trwałość przez okres 5 lat od daty
przekazania Beneficjentowi płatności końcowej.

Fragment e-booka "Skuteczny wniosek, czyli jak wydoic unijna krowę"

Priorytety, źródła finansowania i instytucje
odpowiedzialne dla poszczególnych
Programów Operacyjnych

Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko
• Transport miejski — Fundusz Spójności — zarządzanie — Ministerstwo Transportu i Budownictwa,
• Wsparcie rozwoju województw Polski wschodniej —
Fundusz Spójności — MRR, MTiB, MŚ,
• Rozwój kultury i zachowanie dziedzictwa kulturowego
— EFRR1 — MKiDN,
• Transeuropejskie sieci transportowe i transport przyjazny
dla środowiska — Fundusz Spójności — MTiB,
• krajowe sieci transportowe — EFRR — MTiB,
• infrastruktura środowiska — Fundusz Spójności —
MŚ,
• ochrona środowiska naturalnego — EFRR — MŚ,
• infrastruktura energetyczna przyjazna środowisku —
Fundusz Spójności — Ministerstwo Gospodarki,
• bezpieczeństwo energetyczne — EFRR — Ministerstwo
Gospodarki,
• bezpieczeństwo zdrowotne społeczeństwa i poprawa
efektywności systemu ochrony zdrowia — EFRR —
Ministerstwo Zdrowia,
• Program Operacyjny Kapitał Ludzki,
• Zapewnienie jakości w edukacji — EFS2 — Ministerstwo
Edukacji i Nauki,
• Integracja społeczna — EFS — Ministerstwo Pracy i
Polityki Społecznej,
Państwo sprawne i partnerskie — EFS — Ministerstwo
Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo
Pracy i Polityki Społecznej,
• Zatrudnienie — EFS — MPiPS,
• Społeczeństwo oparte na wiedzy — EFS — Zarząd województwa,
• Rynek pracy otwarty dla wszystkich — EFS — Zarząd
województwa,
• Współpraca międzynarodowa i projekty innowacyjne
— EFS — Ministerstwo Rozwoju Regionalnego,
• Profilaktyka, promocja zdrowia i poprawa stanu
zdrowia społeczeństwa — EFS — Ministerstwo Zdrowia,
• Wykształcenie i kompetencje na obszarach wiejskich
— EFS — Zarząd województwa,
• Podniesienie dostępu do edukacji, wzrostu kompetencji
i adaptacyjności kadr na obszarze Polski
wschodniej — EFS — Zarząd województwa,
• Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka,
• Społeczeństwo informacyjne — EFRR — Ministerstwo
Gospodarki,
• Badania i rozwój nowoczesnych technologii — EFRR
— Ministerstwo Edukacji i Nauki,
• Kapitał dla innowacji — EFRR — MG, Inwestycje —
EFRR — MG,
Kooperacja — EFRR — MG,
• Infrastruktura B+R3 — EFRR — MEN,
• Polska gospodarka na rynku międzynarodowym —
EFRR — MG,
• Program Rozwoju Województw Polski Wschodniej,
• innowacje i rozwój przedsiębiorczości — EFRR — Zarząd
województwa,
• wsparcie rozwoju potencjalnych metropolii oraz
miast wojewódzkich i powiatowych Polski wschodniej
— EFRR — Zarząd województwa,
• duże projekty sieciowe z zakresu międzywojewódzkich
sieci drogowych — EFRR — Zarząd województwa,
• Programy Operacyjne Europejskiej Wspólnoty Terytorialnej,
• programy współpracy przygranicznej — EFRR —
MRR,
• programy współpracy transnarodowej — EFRR —
MRR,
• programy współpracy międzyregionalnej — EFRR —
MRR,
• Program Operacyjny Pomoc Techniczna,
• wsparcie realizacji NSS4 oraz zapewnienie ciągłości
programowania operacji funduszy strukturalnych —
EFRR — Zarząd województwa,
• skuteczne rozpowszechnianie informacji i promocja
NSS oraz zapewnienie odpowiedniego przepływu i wymiany
informacji pomiędzy uczestnikami procesu realizacji
NSS — EFRR — Zarząd województwa.

Fragment e-booka "Skuteczny wniosek, czyli jak wydoic unijna krowę"

We wszystkich dziedzinach życia
wymagana jest obecnie fachowa wiedza.
Jedyni dziś amatorzy to politycy.
Harold Macmillan

Od 2004 roku, a tak naprawdę od lat 90. mamy dostęp do
środków pomocowych z Unii Europejskiej. Dostęp mamy,
ale czy umiemy z tego korzystać? Jedyna odpowiedź, jaka
się nasuwa, to — nie! Posługujemy się w procesie pozyskiwania
pieniędzy z UE wiedzą specjalistów. Od wniosku do
załączników włącznie. A przecież specjalista niezbędny
jest (na dobrą sprawę) tylko w tym, by dobrze przygotować
biznesplan lub studium wykonalności projektu.
Wniosek powinniśmy już wypełniać sami. To nie jest
trudne, co udowodnię, prowadząc Was za rękę przez kolejne
tabelki tego formularza. Temu ma służyć ta książka.
Zajmuję się funduszami UE nieprzerwanie od 1992 roku i
nigdy nie odważyłabym się powiedzieć: „wiem wszystko o
funduszach UE”. Część swojej wiedzy chcę Wam przekazać,
żeby dalsze Wasze zapoznawanie się z materiałami dotyczącymi funduszy UE „nie bolało”. Sama permanentnie
się kształcę, aby nadążyć za zmianami. Pomysłowość
urzędników w tworzeniu „schodów” zapewne ma uzasadniać
potrzebę ich zatrudnienia w urzędach. Innych przyczyn
zmian nie dostrzegam. Od 2006 roku wiemy tak
wiele o okresie finansowania 2007–2013, by się można
było do tego przygotować do I kwartału 2007 roku. Tymczasem
zmiany trwają w najlepsze, zatruwając życie potencjalnym
beneficjentom i dając pole radosnej „TFUrczości”
nuworyszom na urzędach.
Najważniejsza jest umiejętność przygotowania projektów.
Jeśli ją posiądziemy — to zdobędziemy poczucie pewności,
że żadne zmiany proceduralne czy zmiana formularzy
nie będą dla nas straszne. Jakie będą prawdziwe warunki
i zasady uzyskiwania pieniędzy pomocowych z UE w
okresie 2007–2013, dowiemy się kiedyś z mediów, a tymczasem
uwierzmy, że pieniądze są dla nas. Radzę nie być
huraoptymistą, ponieważ pieniądze niestety są tylko dla
tych, którzy już je mają albo mogą szybko pożyczyć. Zasadą
dotacji unijnych jest bowiem to, że mają formę refundacji.
Najpierw trzeba wydać pieniądze na realizację projektu,
a potem czekać na ich zwrot. Ma się coś w tej kwestii
zmienić (zaliczki), ale potencjalni beneficjenci wciąż
są mocno podejrzewani przez wszystkie polskie urzędy o
chęć wyłudzenia pieniędzy z UE.
W latach 2007–2013 Polska otrzyma z budżetu unijnego
prawie 70 mld euro pomocy strukturalnej. Część zostanie
przeznaczona zarówno na bezpośrednie dofinansowanie
inwestycji w firmach, jak i na inne pośrednie formy
wsparcia. Dla przedsiębiorców interesujący będzie program
Innowacyjna Gospodarka, na który przeznaczono
około 9,7 mld euro. PO IG — program ogólnokrajowy będzie
wspierał duże inwestycje charakteryzujące się wysokim
poziomem innowacyjności. Przedsiębiorcy ubiegający
się o wsparcie muszą przygotować projekty o znacznej
wartości. Przykładowo dla projektów inwestycyjnych o
wysokim potencjale innowacyjnym (działanie 4.4 PO IG)
wartość tzw. wydatków kwalifikowalnych musi przekraczać
8 mln złotych. Ponadto wytwarzane produkty lub świadczone usługi powstałe w wyniku realizacji inwestycji nie mogą być znane i stosowane na świecie dłużej niż trzy
lata. Program przewiduje również wsparcie projektów badawczych
oraz związanych z kosztami wdrażania ich wyników
do produkcji. Przedsiębiorcy mogą szukać dofinansowania
w dwóch działaniach, tj. 1.4 oraz 4.1. PO IG posiada
też środki dla firm, które planują działania na rynkach
zagranicznych. Działanie 6.1 — „Paszport do eksportu”
— przewiduje zwrot kosztów doradztwa, szkoleń, wyjazdów
na międzynarodowe targi i wystawy. Stymulowanie
rozwoju rynku e-usług oraz wspólnych przedsięwzięć
biznesowych prowadzonych w formie elektronicznej będzie
finansowane z działań 8.1 oraz 8.2. Wnioski o dofinansowanie
wymienionych projektów będzie przyjmować
Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
Należy również pamiętać, że fundusze strukturalne nie
mogą finansować inwestycji związanych z produkcją i
wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych. Dla
przedsiębiorstw z tej branży jest „Program rozwoju obszarów
wiejskich” finansowany z Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Program
ten przewiduje także tworzenie mikroprzedsiębiorstw.
Szansę taką stwarza działanie 3.4., gdzie maksymalna
wartość wsparcia może wynieść 300 000 zł. Z programu
„Rozwój obszarów wiejskich” mogą być finansowane mikrofirmy powstające i działające na terenach wiejskich i wiejsko-miejskich, gdzie liczba mieszkańców nie przekracza
5000. Z kolei firmy działające w sektorze przetwórstwa
rybnego, które nie mogą ubiegać się o wsparcie z
funduszy strukturalnych, swoich szans rozwojowych
mogą upatrywać w programie „Zrównoważony rozwój
sektorów rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich”,
finansowanym z Europejskiego Funduszu Rybackiego.
Każde z województw w swoim regionalnym programie
operacyjnym zarezerwowało pulę na wsparcie przedsiębiorczości
na swoim terenie. Łącznie regiony mają do zagospodarowania
16 mld euro. Programy regionalne powinny
najbardziej zainteresować małych, średnich oraz
mikroprzedsiębiorców. W latach 2007–2013 dotacje inwestycyjne
dla sektora MŚP będą dostępne właśnie w ramach
Regionalnych Programów Operacyjnych, przygotowanych
przez zarządy województw.

Fragment e-booka "Skuteczny wniosek, czyli jak wydoic unijna krowę"

Dowiedz się, dlaczego ludzie, których podziwiasz, zawsze zaczynali od nierealnych marzeń – tylko po to, by potem osiągać realne wyniki.

Co zrobić, aby Twój dom stał się tani w utrzymaniu?
(Jakie mądre działania sprawią, że będziesz mieć więcej pieniędzy?)

Dobra, zapytasz mnie, co to jest ten tani, ekonomiczny dom. Jego definicja jest prosta.
Ekonomiczny dom to gospodarstwo domowe, w którym płacisz tylko takie i tylko te rachunki, które powinieneś. Prowadząc ekonomiczny dom, po prostu płacisz za gaz, wodę, telefon, ogrzewanie tylko tyle, ile trzeba i ani grosza więcej.
Co najważniejsze, gdy wprowadzisz te zasady w życie, pozostanie w Twojej kieszeni od 100 do 400 złotych, które rokrocznie wywalałeś w błoto.

• Płacisz nawet o połowę mniejsze rachunki dzięki temu, że potrafisz OBLICZYĆ i dostrzec, kiedy i gdzie opłaca się oszczędzać, a kiedy oszczędności są tylko pozorne.
• Czujesz, że Twój dom nie jest tylko piękny i zadbany, ale także jest prowadzony w ekonomiczny i mądry sposób.
• Masz satysfakcję z faktu, że wyposażasz dom za optymalną cenę.
• Możesz zyskać szacunek innych, gdyż nie tylko masz więcej pieniędzy, ale także działasz ekologicznie.
  
• Możesz pomóc swoim znajomym, rodzinie zmniejszyć ich opłaty.
  
• W Twoim budżecie domowym pozostaje miesięcznie od 100 do 400 złotych.
• Jesteś dumny z pieniędzy, które zarabiasz, gdyż nie wyrzucasz ich w błoto.  

2.3. Do kogo kierujemy skuteczny
biznesplan?


Każdy biznesplan tworzony jest zazwyczaj w celu pozyskania
inwestorów. Należy dodatkowo zaznaczyć, że osoba, która samodzielnie
tworzy taki dokument, by później uruchomić na
jego podstawie działalność, również jest inwestorem.
W takim razie zastanówmy się nad tym, czego zazwyczaj szukają
potencjalni inwestorzy w przedstawianych im biznesplanach.
• Produkt lub usługa. Inwestorzy próbują doszukać się innowacyjności,
tego, czy taki produkt już istnieje, a jeśli tak, to
czym się wyróżnia. Ta tematyka zostanie dokładnie przestawiona
w rozdziale 3.2.
• Wartość dla klienta. Opisana dokładnie w rozdziale 1.2.
• Kadra zarządzająca. Potencjalni inwestorzy przywiązują
dużą wagę do tego, kto będzie kierował nowo powstałą organizacją
oraz zwracają uwagę na doświadczenie i kompetencje
całej kadry, tego, czy pracowali oni już ze sobą, czy
się wzajemnie uzupełniają. Dokładnie przedstawione to jest
w rozdziale 3.3.
• Rozmiar rynku oraz jego perspektywy. Inwestorzy uważają
również na to, czy rynek, na którym będzie działać nowa firma, ma perspektywy wzrostowe oraz czy jest to rynek
wystarczających rozmiarów i o dużym potencjale.
• Ryzyko, unikanie go oraz wykorzystywanie możliwości. Inwestorzy
nie lubią niedomówień, niespodzianek i nieciekawych
problemów, dlatego biznesplan powinien opisywać
realistyczne ryzyko oraz sposoby zminimalizowania go.
Interesującym przykładem inwestorów są tak zwani „Aniołowie
Biznesu”, czyli zamożne osoby, które z własnych środków
udzielają wsparcia, w zamian za udziały w tym nowym przedsięwzięciu.
Sposób finansowania, w bardzo ogólny sposób,
przedstawia poniższa ilustracja.

W Polsce Aniołowie Biznesu to wciąż nowość, ale ich grupa
systematycznie się powiększa, nierzadko tworząc sieci lub grupy
Aniołów Biznesu, którzy łączą się, by wspólnie finansować
nowe przedsięwzięcia.

Fragm. e-booka "Skuteczny biznesplan"

2.2. Merytoryczny biznesplan


Zachowanie rzeczowości w biznesplanie jest bardzo ważne, a
sam dokument powinien zachęcać do lektury. Niżej przedstawiono
kilka rad dotyczących tego, jak pisać biznesplan.
• Logiczna całość. Dokument taki jak biznesplan musi być logiczny
i uporządkowany. Warto na samym początku przed
przystąpieniem do prac sporządzić całkowity konspekt planu biznesowego oraz przygotować różnego rodzaju materiały
źródłowe, które przychodzą nam na myśl, a mogą być
pomocne: książki, raporty, z których korzystamy, tworząc
wykresy, czy informacje o stanie lub prognozach rynkowych.
• Rozwaga przy pisaniu biznesplanu. Pisanie biznesplanu to
kilkutygodniowa praca. W kolejnych rozdziałach będą
przedstawione szczegółowe przykłady, które mogą okazać
się bardzo pomocne. Warto jednak zawsze po zakończeniu
każdego z etapów tworzenia biznesplanu poświęcić dłuższą
chwilę na zastanowienie się, wypisać kluczowe słowa do
opracowanej części i następnie zadawać sobie pytania z różnej
strony do każdego z priorytetowych słów, tak by zamykając
rozdział, zweryfikować, czy przypadkiem o czymś nie
zapomnieliśmy.
• Sprawdzanie biznesplanu. Ważne jest również to, by na bieżąco
sprawdzać tworzony przez nas dokument. Taka analiza
pomoże nam uniknąć niejasności czy niespójności dokumentu,
np. kiedy kończymy pisać jeden rozdział w piątek, a
do dalszej pracy wracamy dopiero po weekendzie.
• Wartość dla klienta. Musimy przywiązywać dużą wagę do
oferowanego przez nas produktu lub usługi oraz wartości
dla klienta.

Fragm. e-booka "Skuteczny biznesplan"

2. Skuteczny biznesplan
2.1. Stylistyka i wygląd dokumentu


Biznesplan jest bardzo przydatnym narzędziem nie tylko dla
nowo powstających firm, ale również dla istniejących już na
rynku przedsiębiorstw czy korporacji. Każdy twórca biznesplanu
jednoznacznie powie, że podczas tworzenia takiego dokumentu
musiał się skupić i mocno zastanowić nad wszystkimi
aspektami oraz spojrzeć z różnych perspektyw na swój pomysł
czy produkt, czego wynikiem mogło być podważenie lub
utwierdzenie sensu wprowadzania takiej firmy na rynek. Biznesplan
więc pośrednio zmusza do przeanalizowania całej swojej
koncepcji, sytuacji oraz do rozwiązania wszystkich związanych
z tym przedsięwzięciem problemów.

Pięć prostych cech z powodzeniem określa skuteczny biznesplan,
a są nimi:
• Format. Cały biznesplan musi być ujednolicony, to znaczy
jedna skutecznie stosowana czcionka, jej wielkość odpowiednia
do tego, czy jest to tekst czy nagłówek (jeżeli chodzi
o tekst, preferuje się czcionkę Arial, rozmiar 12), odpowiednie
marginesy oraz numeracja stron. Elementy graficzne
powinny być schludne i wyraźne, nie powinny zajmować
więcej miejsca, niżby mogły, a wszelkie inne, mniejsze ilustracje
czy grafy powinny być wplecione w tekst, tak jak to
przedstawia ilustracja 3.


• Styl jest nierozłącznym elementem formatu. Wyodrębniono
ten punkt, by o nim pamiętać, zwłaszcza gdy nad biznesplanem
pracuje więcej niż jedna osoba. Warto wtedy przed
przystąpieniem do pracy ustalić jedną stylistykę oraz osobę
odpowiedzialną za połączenie wszystkich części w jedną
harmonijną całość, tak by osoba lub osoby, do których skierowany
będzie ów biznesplan, podczas studiowania i analizy
dokumentu nie miały wrażenia, że jest to zlepek osobnych
kilku lub nawet kilkunastu prac, które do siebie nie
pasują.
• Biznesplan powinien być obudowany w prosto sformułowane
zdania, które będą jednoznaczne i jasne dla czytelnika.
Często zdarza się, że autorzy biznesplanów używają ciężkich,
technicznych określeń, a dodatkowo zamieszczają
liczne diagramy, specyfikacje oraz analizy techniczne produktów.
Jeśli odbiorca biznesplanu, czy to bank, czy inwestor,
który nie jest ekspertem technicznym, tego nie wymaga,
to takie detale są zbędne. W takich przypadkach wystarczy
zamieścić uproszczony wykres lub diagram i opisać to w
formie wniosków i przemyśleń, a jeśli szczegółowa specyfikacja
techniczna jest wymagana lub chcemy ją koniecznie
dołączyć, to umieszczamy w tekście odnośnik do odpowiedniego
załącznika, który zawsze jest na końcu każdego planu
biznesowego — tak jak sugeruje to przykład 1.


Przykład 1. Załącznik do biznes planu. Źródło: Opracowanie
własne.


[…] jednym z kluczowych obszarów konsultingu jest właśnie
doradztwo w zarządzaniu zasobami ludzkimi.
Wskaźniki makroekonomiczne dla Polski (załącznik 10.2.) oraz
Strefy Euro (załącznik 10.3.) nie są najlepsze, a wręcz […].
Konkretność i obiektywizm. Nic dodać, nic ująć, biznesplan powinien
zachęcać do dalszego czytania oraz sprawiać wrażenie,
że jest to obiektywny, a nie subiektywny plan, do którego podchodzimy
racjonalnie. Nie możemy cały czas opisywać swego
pomysłu czy produktu w sposób zachwycający, który jednoznacznie
wyklucza prawdopodobieństwo poniesienia porażki.
Odbiorca biznesplanu może odnieść wrażenie, że twórca tego
dokumentu lub przyszły partner biznesowy jest po prostu zaślepiony
swoim przedsięwzięciem, a wtedy istnieje duże ryzyko
fiaska. Z kolei to samo tyczy się również sytuacji, gdy cały biznesplan
opisujemy w sposób zbyt sceptyczny czy negatywny.
Może to wywołać, u potencjalnego inwestora poczucie, że autor
planu biznesowego nie jest pewien swoich przemyśleń lub pomysłu,
lub jest świadomy istnienia dużego ryzyka. Należy pamiętać,
aby pisać obiektywnie, tak by nie zrobić ze swojego pomysłu
reklamy ani cudownego leku na wszelkie zło — lub w
sposób sceptyczny pokazywać, że w takim przedsięwzięciu istnieje bardzo duże ryzyko porażki. W takich sytuacjach najlepiej
jest przedstawić problem oraz zaproponować przynajmniej
dwa awaryjne rozwiązania.
Klarowność biznesplanu jest bardzo ważna. Wynika
to z faktu, że potencjalni inwestorzy nie będą
dokonywać analizy tego dokumentu w obecności
autora. Kiedy czytelnikom nasuną się jakieś pytania,
biznesplan powinien sam na nie odpowiadać.
Bardzo dobrym sposobem na to jest przekazanie
dokumentu swojej bardzo bliskiej rodzinie — być
może nasuną się im ciekawe pytania, na które później
odpowiemy w treści biznesplanu. Ważne jest
również to, że biznesplan powinien zawierać mniej
więcej od 30 do 40 stron.

Fragm. e-booka "Skuteczny biznesplan"